14 Aralık 2011 Çarşamba

Bazen en dibe inmek gerek

Özel hayatımdan hiç bahsetmeyeceğim zira orası uzun zamandır dibinde dibinde olduğu için halden anlarsınız.

İnsan denilen varlık bu kadar garip olmaz zorunda mı ki neyse ben olayları biraz başa sarayımda anlatayım

Şirkete geliyorum ki son 1 aydır işe geç kalmamışım patron olacak zat sadece bir gün geç kaldım diye ki oda 10 dk'dır insanlık hali bir araba laf ediyor ama benle beraber çalışan insanlardan biri son 3 aydır işe kalıyor ona bir şey söylediği yok bakıyorum şirkette yapılan işlere her şeyi bana yüklüyor ve bütün planlar projeleri ben üstleniyorum buna rağmen gördüğüm muamele çaylaktan öteye geçmiyor ki diğer çalışanları ben yönlendiriyorum,  bir süre sonra bu şekilde daha fazla süremez deyip ufaktan alttan iş arama çalışmalarına başladım

Aramalar süre dursun çalışma durumu artık benim için çekilmez olma noktasını çoktan geçmişti yapılan zira artık kendimce aldığım kararlar gereği iş planlarının hiç birine karışmıyordum ve gördüğüm manzara onların acizliğini o kadar açık gösteriyordu ki o an kafamda güzel bir fikir belirdi yaptıkları her plana olur öyle yapalım deyip işin ortasında gelincede yapılan planın yanlış olduğunu söyleyip ve neden yanlış olduğunu bu işin başka bir plan ile yapmak gerektiğini söyleme başladım tabi ki gene plan yapma işini onlara bırakıyordum acaba kaç yanlışta doğruyu bulacaklarını da içten merak etmiyor değildim bir nevi benim için güzel bir deney gözlemesi oluşturuyorlardı.